رضا شیری

برس به داد این روانیه دیوونه

بیا تا جای زخمات روی دلم نمونه

بیا که بد زدی شکستی جوری که نتونه حتی روی پاش بمونه

تصادفی نبود روزی که دیدمت ازم ساعت و پرسیدی

با اینکه خوب نبودم هر موقع حالمو پرسیدی

مگه آدم یادش میره چی بهش گذشت

تا گذشت اون روزایِ سختش

مگه قرار نبود شیرین باشی واسم

تو زندگی وقتی رسید به جاهای تلخش

اون که به جام آوردی هی پشت سرت

بد میگه و میچینه هی داستان برات
در نمیاد از گریه هات دیگه صدات